Alianza fala diso: da unión, do amor, da atenta compaña na viaxe. Unha viaxe cara á sorpresa e o descoñecido na que cómpre ter os sentidos acesos. Un decurso persoal no que un intre pode durar eternamente na contemplación da fermosura. Pero fala tamén da distancia, da perda, do oco que existe entre o ser amante e o amado: esa carencia na que se asustenta o eros. Todo ganduxado con fíos de superación, de alianza, cos que esta deliciosa proposta (po)ética cose, con delicadeza extrema, as dúas faces do amor.
