Entrei no convento coas esperanzas de encontrar ó deus sabio que pregoara frei Antonio. Se as monxas se mortificaban diariamente con cincuenta sacudidas do seu cilicio, eu deime cen. Se mantiñan o xexún durante tres días, eu mantíveno durante unha semana. Se traballaban na horta ata que lles sangraran as mans, eu traballei ata case desangrarme. Non sentía dor pero polas noites, na miña cela,as paredes debrocábanseme enriba e reclamaba o alivio de deus e deus dicíame, " golpéate " e eu, confiada na súa sabedoría, golpeábame noites enteiras, días enteiros, e abríame brechas nos seos e bebía nos manantiais que diles brotaban, e deus nunca viña beber canda min.
