Legua a legua a selva íase abrindo e a canseira abatíase sobre as bestas e os homes. Na distancia levantábase un vapor que facía tremer as imaxes. Baldeira xa a cantimplora, a camisa pegada coa suor, a lingua pegada ao padal, as mazás das pernas e os pés cocidos dentro das botas, véndome entregado a aqueles tipos que nin se atrevían a falar para non gastaren enerxías, comecei a renegar da aventura que ata alí me divertira.
