Margot Sponer foi en 1935 seguramente a autora da primeira tese presentada
nunha Universidade, a de Berlín, sobre a lingua galega. Titulada
un texto semellante en forma e funcións ao que M. Pidal publicara en
1919 sobre documentos medievais casteláns. A Margot Sponer tocoulle
someteu. Neste estudo inténtase reconstruír, de maneira entrecortada
?os datos son irregulares?, unha vida de investigación, pero tamén de
dignidade, de respecto e de axuda aos demais que a levou a participar
na resistencia contra o nazismo en Alemaña. Apórtase documentación
elaboración e presentación en Berlín en 1935. Con esta súa tese e
Margot Sponer apoiou a homologación da lingua galega como obxecto
nosa cultura como tradición de dignidade dende a Idade Media.
Nunha época durísima, Margot Sponer amosou respecto polo individuo,
entre os seres humanos. Como outras persoas naquel tempo
pagou coa súa vida por defendelos.
Este libro trata de mostrar a súa forza como persoa, como investigadora
e como muller e de reivindicar para a tradición galega a súa
memoria.
