Xavier non se conforma.
Por iso pensa, por iso soña.
E por iso escribe este libro.
Con frases propias ou alleas.
É un apaixonado das letras.
E con cada palabra a súa imaxinación voa.
A pesar da cidade na que vive.
Das rifas dos seus pais.
Das parvadas da súa irmá.
Dos amores e desamores.
Ou dos matóns do colexio.
Porque o importante é sentirse vivo.
E poder compartilo con alguén.
Non cres?
