Aos seus dez anos, Daniel séntese diferente aos demais
porque naceu un 29 de febreiro; por iso no colexio puxéronlle
o alcume de "Bisesto". Este libro é un relato en primeira persoa
á incomprensión, pasando polo despertar do amor,
ata a reafirmación da amizade.
Por riba de todo, "O neno bisesto" é un texto tremendamente divertido, contado coa frescura dun neno. Reborda humor,
imaxinación e ironía; narra situacións cotiás que ás veces
se complican. Destaca tamén polas numerosas referencias cinematográficas e literarias, que remiten á lectura dos clásicos.
